zdjęcieinformacjebiografia
Kang Jooha
Choi Yeonjun
psy, audiobooki i podcasty, robienie zdjęć, olejki eteryczne, porcelanowe zwierzęta, dźwięk gitary (i granie na gitarze), lody czekoladowe, psy
gady i płazy, koty, lody owocowe, aktywności wymagające cierpliwości i precyzji, deszcz, głosówki, skórka od chleba, gryzące swetry, długopisy żelowy i markery, ptaki miejskie
Kang Jooha
Jooha, sceniczny: Jinjoo
25.07.2000, Seul
koreańskie
idol
fun entertaiment, zespół O.O
Jooha, sceniczny: Jinjoo
25.07.2000, Seul
koreańskie
idol
fun entertaiment, zespół O.O
biografia
Złoty człowiek. Idealne dziecko. Cudowny chłopak.
Wszystkie te łatki Jooha otrzymał już w chwili swojego urodzenia, gdy jego rodzice zmyśle nazwali go dwoma sylabami. Joo czyli coś, co jest ważne i wyjątkowe. Ha, czyli jasny i lśniący. Kang Jooha, czyli wyjątkowy chłopak, który miał świecić przykładem. I taki rzeczywiście był.
Już od najmłodszych lat nie tylko nie mógł się opędzić od koleżanek i kolegów, ale był doceniany przez wychowawców i nauczycieli, którzy każdego dnia stawiali go za wzór, chwalili jego koślawe rysunki i z rozczuleniem reagowali na fakt, że mama nazywała go perełką. Bo jego mama była cudowną kobietą, która dla każdego z piątki swoich dzieci (nawet najstarszego Joohy) miała słodkie i unikalne przezwisko, z którego cieszyli się w dzieciństwie, na które narzekali jako nastolatkowie i które wywoływało u nich rozczulenie w dorosłym życiu, by w ostateczności stać dla Kanga pseudonimem, wokół którego zbudował całe swoje życie zawodowe.
Bo czternastoletni Jooha wchodząc do budynku HanTune nie podejrzewał, że w natłoku obowiązków domowych i zawodowych jego matka znajdzie czas, by odebrać go spod drzwi wytwórni i zabrać go na lody po ciężkim dniu, który był pierwszym z wielu na jego drodze do sukcesu. Jooha nawet nie zauważył, że znów nazwała go Jinjoo i nie dostrzegł, że starsi trainee, którym już pierwszego dnia zalazł za skórę, pochwycą to i zechcą z niego kpić na każdym kroku. Chęć zrobienia mu krzywdy w ten sposób umacniała go w dążeniu do bycia najlepszym, co udowodnił im pięć lat później później, gdy na oczach całego kraju i świata wchodził po schodach na miejsce przeznaczone dla zwycięzcy programu i najważniejszego członka formującego się dzięki niemu zespołu.
Wiedział, że jest dobry. Udowadniał to każdego miesiąca, eksponując nie tylko te rzeczy, które mu wychodziły - przede wszystkim taniec i w drugiej kolejności rap, ale doskonaląc też te, w których nie był najlepszy. Daleko mu było do trainee idealnego, a jeszcze dalej do człowieka dobrego we wszystkim. Ale miał charyzmę i okazywało się, że to co umie w połączeniu z jego osobowością są dostateczne by zachwycić ludzi i sprawić, że oszaleją, wypisując ten przesłodzony pseudonim jego matki na kartonikach, którymi machać będą pod sceną czy na jego drodze na nagrywki.
Te kilka miesięcy w 2019 roku gdy Jooha widział twarze ludzi, którzy naprawdę go doceniali utwierdziło go w przekonaniu, że dobrze wybrał. Że lata wylewania potu i łez na sali ćwiczeń, porzucenie rodziny gdy dopiero dowiadywał się, jak to jest być nastolatkiem i szukanie siebie w wielkim świecie było dobrą decyzją. Nigdy w to nie wątpił - ze wsparciem matki, pokrzepiającym uśmiechem ojca i złośliwymi żartami młodszego rodzeństwa, które jednak go podziwiało, nie miał prawa wątpić. Niestety było to zaledwie kilka miesięcy. Bo przyszedł COVID-19, który jego marzenie zepchnął do piwnicy i dusznych pomieszczeń wytwórni, a zachwyt fanów ukrył za dystansem społecznym i maskami.
Na COVID nikt nie był przygotowany, a zwłaszcza wytwórnia, która po programie przygarnęła jego i jego kolegów pod swoje skrzydła. Z czterech pięknych lat zrobiły się dwa. Ale i te dwa wystarczyły, by jego wcześniejsza wytwórnia się rozpadła i by został zmuszony do dokonania trudnego wyboru.
Tune oferowało mu swobodę twórczą i doskonalenie umiejętności, a FUN dawało gwarancję szybkiego debiutu i powrotu do uwielbienia fanów, brokatowego Jinjoo wypisanego na kartonach i ekranów telefonu wypełnionych jego pseudonimem. Skusiła go sława.
W 2021 roku, zaledwie dwa miesiące po rozwiązaniu jego tymczasowego kontraktu Jinjoo debiutował w O.O - pierwszej męskiej grupie Han Naesiha, w której miał być twarzą, liderem i najlepszym performerem. I dla której miał być najszybszą wizytówką do sławy przez to, jak kochany przez ludzi był.
Wszystkie te łatki Jooha otrzymał już w chwili swojego urodzenia, gdy jego rodzice zmyśle nazwali go dwoma sylabami. Joo czyli coś, co jest ważne i wyjątkowe. Ha, czyli jasny i lśniący. Kang Jooha, czyli wyjątkowy chłopak, który miał świecić przykładem. I taki rzeczywiście był.
Już od najmłodszych lat nie tylko nie mógł się opędzić od koleżanek i kolegów, ale był doceniany przez wychowawców i nauczycieli, którzy każdego dnia stawiali go za wzór, chwalili jego koślawe rysunki i z rozczuleniem reagowali na fakt, że mama nazywała go perełką. Bo jego mama była cudowną kobietą, która dla każdego z piątki swoich dzieci (nawet najstarszego Joohy) miała słodkie i unikalne przezwisko, z którego cieszyli się w dzieciństwie, na które narzekali jako nastolatkowie i które wywoływało u nich rozczulenie w dorosłym życiu, by w ostateczności stać dla Kanga pseudonimem, wokół którego zbudował całe swoje życie zawodowe.
Bo czternastoletni Jooha wchodząc do budynku HanTune nie podejrzewał, że w natłoku obowiązków domowych i zawodowych jego matka znajdzie czas, by odebrać go spod drzwi wytwórni i zabrać go na lody po ciężkim dniu, który był pierwszym z wielu na jego drodze do sukcesu. Jooha nawet nie zauważył, że znów nazwała go Jinjoo i nie dostrzegł, że starsi trainee, którym już pierwszego dnia zalazł za skórę, pochwycą to i zechcą z niego kpić na każdym kroku. Chęć zrobienia mu krzywdy w ten sposób umacniała go w dążeniu do bycia najlepszym, co udowodnił im pięć lat później później, gdy na oczach całego kraju i świata wchodził po schodach na miejsce przeznaczone dla zwycięzcy programu i najważniejszego członka formującego się dzięki niemu zespołu.
Wiedział, że jest dobry. Udowadniał to każdego miesiąca, eksponując nie tylko te rzeczy, które mu wychodziły - przede wszystkim taniec i w drugiej kolejności rap, ale doskonaląc też te, w których nie był najlepszy. Daleko mu było do trainee idealnego, a jeszcze dalej do człowieka dobrego we wszystkim. Ale miał charyzmę i okazywało się, że to co umie w połączeniu z jego osobowością są dostateczne by zachwycić ludzi i sprawić, że oszaleją, wypisując ten przesłodzony pseudonim jego matki na kartonikach, którymi machać będą pod sceną czy na jego drodze na nagrywki.
Te kilka miesięcy w 2019 roku gdy Jooha widział twarze ludzi, którzy naprawdę go doceniali utwierdziło go w przekonaniu, że dobrze wybrał. Że lata wylewania potu i łez na sali ćwiczeń, porzucenie rodziny gdy dopiero dowiadywał się, jak to jest być nastolatkiem i szukanie siebie w wielkim świecie było dobrą decyzją. Nigdy w to nie wątpił - ze wsparciem matki, pokrzepiającym uśmiechem ojca i złośliwymi żartami młodszego rodzeństwa, które jednak go podziwiało, nie miał prawa wątpić. Niestety było to zaledwie kilka miesięcy. Bo przyszedł COVID-19, który jego marzenie zepchnął do piwnicy i dusznych pomieszczeń wytwórni, a zachwyt fanów ukrył za dystansem społecznym i maskami.
Na COVID nikt nie był przygotowany, a zwłaszcza wytwórnia, która po programie przygarnęła jego i jego kolegów pod swoje skrzydła. Z czterech pięknych lat zrobiły się dwa. Ale i te dwa wystarczyły, by jego wcześniejsza wytwórnia się rozpadła i by został zmuszony do dokonania trudnego wyboru.
Tune oferowało mu swobodę twórczą i doskonalenie umiejętności, a FUN dawało gwarancję szybkiego debiutu i powrotu do uwielbienia fanów, brokatowego Jinjoo wypisanego na kartonach i ekranów telefonu wypełnionych jego pseudonimem. Skusiła go sława.
W 2021 roku, zaledwie dwa miesiące po rozwiązaniu jego tymczasowego kontraktu Jinjoo debiutował w O.O - pierwszej męskiej grupie Han Naesiha, w której miał być twarzą, liderem i najlepszym performerem. I dla której miał być najszybszą wizytówką do sławy przez to, jak kochany przez ludzi był.
