zdjęcieinformacjebiografia
park sunmin
Kim Youngdae
kimchi, słone przekąski, arctic monkeys, piłka nożna, fotografia, pisanie, spokój, gry planszowe, sztuka uliczna, tatuaże, kryminały
wszelkiej maści słodycze, bieganie na długich dystansach, deszcz, brak rutyny i ciągłe zmiany, przemoc, sprzątanie, chodzenia na terapię, zdrobnień
park sunmin
brak
30.07.1991r., cheongju
koreańskie
reporter
telewizja KBS
brak
30.07.1991r., cheongju
koreańskie
reporter
telewizja KBS
biografia
Urodzony w Korei, w dość bogatej rodzinie. Od kiedy pamiętał ojciec zajmował się firmą, a matka zajmowała się Sunminem i jego bratem, Sunwoo, gdy akurat opiekunki miały wolne. Zawsze mieli zapewnione wszystko, co było najlepsze i za to, gdyby miał okazję to szczerze by podziękował. Takie rzeczy zaczął doceniać dopiero gdy dorósł, dojrzał i wszystko stracił, a rodzica już zabrakło.
Jeszcze za dzieciaka mówił, że chciałby pracować w Park Industry, co rodzicielka tylko komentowała uśmiechem. Gdy był już w wieku licealnym rzucił, że nie są mu potrzebne studia i chciałby dostać posadę, gdzieś wyżej, by móc pomagać w rozwoju biznesu. Wtedy też doszło do pierwszej ciętej wymiany zdań pomiędzy nim a ojcem, który zarzucił mu, że jest zbyt nieodpowiedzialny by móc to robić. Dopiero po jakimś czasie zdecydował się na kontynuowanie swojej edukacji, wybierając kierunek dziennikarstwo, by zapełnić w swoim życiu dziurę i sprawić, by ojciec był z niego jakkolwiek dumny.
Później wielokrotnie dochodziło do różnych niesmaków pomiędzy nim a najstarszym z rodu, co było powodem szybkiej wyprowadzki z domu rodzinnego. Miał wielki żal do brata, że tylko on był brany pod uwagę przy ewentualnej zmianie w zarządzie. Zdecydował się na własny rozwój, wciąż mając w głowie słowa, że nie jest wystarczająco godny zaufania, by zajmować się czymś poważnym. Rozpoczął pracę jako redaktor w telewizji, później dzięki swojej charyzmie i urokowi awansował na prezentera, szybko zyskując uznanie i popularność. W tamtym okresie życia zależało mu, aby wszyscy w rodzinie żałowali, że potraktowali go tak okrutnie i szczerze liczył na przeprosiny.
Jednak do tego nigdy nie doszło: kilka lat po osiągnięciu sukcesu, jego ojciec umarł. Sunmin wiedział, że to w końcu nadejdzie, wiedział o chorobie, którą nosił. I pomimo faktu, że miejsce w firmie, o którym tak marzył się zwolniło, nie czuł, że to było coś, czego faktycznie chciał. Miał wtedy już inną ścieżkę życiową, w której się spełniał, a dodatkowo wiedział, że starszy brat o wiele lepiej zajmie się spuścizną.
Jednak informacja o tym jak zniosła to rodzicielka sprawiła, że nie mógł wytrzymać w Seulu. Szczególnie, że gdzie się nie obrócił widział informacje o tym, że właściciel Park Industries odszedł z tego świata.
Zdecydował się na przeprowadzkę, najdalej jak wtedy mógł, do Stanów Zjednoczonych, gdzie posadę w całkiem dobrej agencji dostał po znajomości. Z biegiem czasu nie było to dobrym wyjściem - bogaci ludzie mieli swój wyjątkowy sposób na spędzanie wolnego czasu i zrelaksowanie, którym szybko zachłysnął się sam Sunmin. Kasyno i narkotyki przez następne cztery lata stały się jego sposobem na życie; jednocześnie wpadł w błędne koło, które polegało na tym, że brał narkotyki żeby lepiej i szybciej pracować, bo chciał uzyskać premię, którą mógł “spieniężyć” w kasynie.
W tym czasie związał się ze swoją o wiele młodszą współpracownicą, która, jak się później okazało, regularnie podkradała artykuły, które napisał, wypuszczając je pod swoim nazwiskiem. Na początku tego nie zauważał, żyjąc w beztrosce, jednak gdy pod koniec miesiąca planował oddać wszystkie, większości brakowało. Na początku to ignorował, myśląc, że może oszalał albo gdy był pod wpływem to wydawało mu się, że coś napisał, a ostatecznie tego nie zrobił. Jednak przeważył fakt, kiedy przyłapał ją na gorącym uczynku, gdy zgrywała na swój pendrive dokumenty z jego laptopa. Bardzo się pokłócili, a on usłyszał, że nigdy nie byłaby z nim ze względu na uczucie, bo jest starym, obleśnym koreańcem, a w dodatku ćpunem i że nadawał się tylko do tego, bo pisał bardzo dobrze oraz że niczego nie żałuje. Zagroziła, że jeżeli nie wyjedzie z kraju i zdecyduje się ujawnić szefostwu, że coś takiego miało miejsce, to ona pójdzie na policję i zgłosi, że regularnie odurzał ją i wykorzystywał seksualnie, a takie pomówienia będą wystarczające by zniszczyć jego jakąkolwiek przyszłą karierę.
Sunmin sam zrezygnował z pracy, widząc jak starzy kompani się od niego odwrócili. Najwidoczniej dziewczyna wypuściła plotkę szybciej niż zapowiadała. Zdecydował się wrócić do Korei, nawet udało mu się złapać miejsce w telewizji, które rzucił kilka lat temu. Co prawda nie jako osoba medialna jak wcześniej, a jako zwykły, szary reporter, zbierający i opracowujący wiadomości. Dalej na ulicy udaje się komuś go rozpoznać, ale nie cieszy się z tego powodu. Uczęszcza na terapię i głównie ma nadzieję, że uniknie spotkania z bratem i że kłamstwa na jego temat nie ujrzą światła dziennego, szczególnie w rodzimym kraju.
Jeszcze za dzieciaka mówił, że chciałby pracować w Park Industry, co rodzicielka tylko komentowała uśmiechem. Gdy był już w wieku licealnym rzucił, że nie są mu potrzebne studia i chciałby dostać posadę, gdzieś wyżej, by móc pomagać w rozwoju biznesu. Wtedy też doszło do pierwszej ciętej wymiany zdań pomiędzy nim a ojcem, który zarzucił mu, że jest zbyt nieodpowiedzialny by móc to robić. Dopiero po jakimś czasie zdecydował się na kontynuowanie swojej edukacji, wybierając kierunek dziennikarstwo, by zapełnić w swoim życiu dziurę i sprawić, by ojciec był z niego jakkolwiek dumny.
Później wielokrotnie dochodziło do różnych niesmaków pomiędzy nim a najstarszym z rodu, co było powodem szybkiej wyprowadzki z domu rodzinnego. Miał wielki żal do brata, że tylko on był brany pod uwagę przy ewentualnej zmianie w zarządzie. Zdecydował się na własny rozwój, wciąż mając w głowie słowa, że nie jest wystarczająco godny zaufania, by zajmować się czymś poważnym. Rozpoczął pracę jako redaktor w telewizji, później dzięki swojej charyzmie i urokowi awansował na prezentera, szybko zyskując uznanie i popularność. W tamtym okresie życia zależało mu, aby wszyscy w rodzinie żałowali, że potraktowali go tak okrutnie i szczerze liczył na przeprosiny.
Jednak do tego nigdy nie doszło: kilka lat po osiągnięciu sukcesu, jego ojciec umarł. Sunmin wiedział, że to w końcu nadejdzie, wiedział o chorobie, którą nosił. I pomimo faktu, że miejsce w firmie, o którym tak marzył się zwolniło, nie czuł, że to było coś, czego faktycznie chciał. Miał wtedy już inną ścieżkę życiową, w której się spełniał, a dodatkowo wiedział, że starszy brat o wiele lepiej zajmie się spuścizną.
Jednak informacja o tym jak zniosła to rodzicielka sprawiła, że nie mógł wytrzymać w Seulu. Szczególnie, że gdzie się nie obrócił widział informacje o tym, że właściciel Park Industries odszedł z tego świata.
Zdecydował się na przeprowadzkę, najdalej jak wtedy mógł, do Stanów Zjednoczonych, gdzie posadę w całkiem dobrej agencji dostał po znajomości. Z biegiem czasu nie było to dobrym wyjściem - bogaci ludzie mieli swój wyjątkowy sposób na spędzanie wolnego czasu i zrelaksowanie, którym szybko zachłysnął się sam Sunmin. Kasyno i narkotyki przez następne cztery lata stały się jego sposobem na życie; jednocześnie wpadł w błędne koło, które polegało na tym, że brał narkotyki żeby lepiej i szybciej pracować, bo chciał uzyskać premię, którą mógł “spieniężyć” w kasynie.
W tym czasie związał się ze swoją o wiele młodszą współpracownicą, która, jak się później okazało, regularnie podkradała artykuły, które napisał, wypuszczając je pod swoim nazwiskiem. Na początku tego nie zauważał, żyjąc w beztrosce, jednak gdy pod koniec miesiąca planował oddać wszystkie, większości brakowało. Na początku to ignorował, myśląc, że może oszalał albo gdy był pod wpływem to wydawało mu się, że coś napisał, a ostatecznie tego nie zrobił. Jednak przeważył fakt, kiedy przyłapał ją na gorącym uczynku, gdy zgrywała na swój pendrive dokumenty z jego laptopa. Bardzo się pokłócili, a on usłyszał, że nigdy nie byłaby z nim ze względu na uczucie, bo jest starym, obleśnym koreańcem, a w dodatku ćpunem i że nadawał się tylko do tego, bo pisał bardzo dobrze oraz że niczego nie żałuje. Zagroziła, że jeżeli nie wyjedzie z kraju i zdecyduje się ujawnić szefostwu, że coś takiego miało miejsce, to ona pójdzie na policję i zgłosi, że regularnie odurzał ją i wykorzystywał seksualnie, a takie pomówienia będą wystarczające by zniszczyć jego jakąkolwiek przyszłą karierę.
Sunmin sam zrezygnował z pracy, widząc jak starzy kompani się od niego odwrócili. Najwidoczniej dziewczyna wypuściła plotkę szybciej niż zapowiadała. Zdecydował się wrócić do Korei, nawet udało mu się złapać miejsce w telewizji, które rzucił kilka lat temu. Co prawda nie jako osoba medialna jak wcześniej, a jako zwykły, szary reporter, zbierający i opracowujący wiadomości. Dalej na ulicy udaje się komuś go rozpoznać, ale nie cieszy się z tego powodu. Uczęszcza na terapię i głównie ma nadzieję, że uniknie spotkania z bratem i że kłamstwa na jego temat nie ujrzą światła dziennego, szczególnie w rodzimym kraju.
