zdjęcieinformacjebiografia
Zhao Kai
Lee Dongmin (Cha Eunwoo)
praca po godzinach, kiedy firma i inne sprawy wymagają pełnej uwagi; posiadanie wpływu zarówno w świecie legalnym, jak i w cieniu; eleganckie garnitury skrojone na miarę; markowe, luksusowe zegarki, które nie tylko dobrze wyglądają, ale są symbolem precyzji; minimalistyczny design; literatura historyczna; analizowanie zachowań u innych osób
ludzi, którzy mówią za dużo i za głośno; braku szacunku do kobiet, zwłaszcza partnerek życiowych; podejmowanie ryzykownych, ale dobrze skalkulowanych decyzji; zbyt intensywne zapachy perfum; niekompetentni współpracownicy, którzy wymagają ciągłego nadzoru; duchota i wysokie temperatury; niezdecydowanie; kuchnia za mało doprawiona i niezbyt ostra;
Zhao Kai
Nyx Wynter
3 listopada 1991 r., Chengdu
Chińskie
Chief Strategy Officer (CSO), Dyrektor Strategii
China National Petroleum Corporation (CNPC)
Nyx Wynter
3 listopada 1991 r., Chengdu
Chińskie
Chief Strategy Officer (CSO), Dyrektor Strategii
China National Petroleum Corporation (CNPC)
biografia
Wychowany w mocno tradycyjnej, konserwatywnej rodzinie. Nie brakowało w niej pieniędzy, choć nigdy tak naprawdę nie zastanawiał się, skąd jego rodzina je miała. Matka była ledwie pielęgniarką, natomiast ojciec pracownikiem szeregowym wyższego szczebla. Nie miał pojęcia, że ojciec robił "coś więcej" niż tylko praca biurowa, choć gdyby nad tym się teraz pochylił, to zauważyłby, że spędzał on zdecydowanie zbyt dużo czasu na wyjazdach i po godzinach w pracy, jak na zwyczajnego szaraka z korporacji.
Zdziwieniem było, gdy pewnego dnia odebrała go ze szkoły siostra jego ojca. Ta sama, którą widywał bardzo rzadko, bo „nigdy jakoś nie było po drodze do spotkań rodzinnych”. Miał ledwie czternaście lat, kiedy przekazano mu, że jego rodzice zginęli w wypadku samochodowym. Ekspertyza biegłego miała wykazać, że obyło się bez udziału osób trzecich. I może gdyby wtedy wiedział, w jakim świecie obracał się jego ojciec, to zakwestionowałby to, ale w danym czasie był zbyt rozbity, aby zajmować się takimi sprawami. Sąd dość szybko przyznał opiekę nad nim ciotce, jako że była jego najbliższą rodziną i w dodatku zmotywowana, aby przyjąć sierotę pod swój dach. Czekała go przeprowadzka w inny rejon Chin i ciężka, jak na ten wiek, adaptacja do nowych warunków i środowiska. Miał problemy zaaklimatyzowaniem się, a niedawna tragedia wcale nie pomagała mu otworzyć się na ludzi i nowe znajomości. Czy mu to przeszkadzało? Nie, absolutnie. Wręcz przeciwnie. Szybko uświadomił sobie, że lubił być na uboczu i po prostu przyglądać się ludziom oraz temu, jak funkcjonują. Jakie problemy mieli, jakie słabości, co ich pobudzało a co dołowało. Był bardzo dobrym obserwatorem, a jeszcze lepszym w wyciąganiu wniosków. Potrafił analizować zachowania rówieśnikw, a wiedzę swoją pogłębiał poprzez czytanie artykułów i książek o psychologii. Ludzka psychika to coś, co go niezwykle fascynowało. A im więcej wiedział o ludziach, ich zwyczajach i o tym, jak funkcjonował umysł, tym – jak się okazywało – łatwiej potrafił wpływać na otoczenie. Sztukę manipulacji innymi dość prędko opanował i zaczął rozwijać.
Jak na nastolatka był całkiem bystry i z biegiem lat zdecydowanie przewyższający intelektem większość swoich rówieśników. Potrafił bardzo dobrze udawać osobę, która w danej chwili byłaby potrzebna. Nauczył się przybierać przeróżne maski, dzięki którym przekonywał otoczenie do siebie i szybko zaskarbiał sobie sympatię jak i zaufanie. Był lubiany, bo chciał być lubiany. Serią podstępów potrafił zostać dzieciakiem popularnym. Takim, z którym każdy chciał się kolegować. Potrafił wpływać na zachowania swoich znajomych, wyciskając z nich coraz więcej korzyści.
Sztukę manipulacji miał coraz lepiej opanowaną.
Nie spodziewał się, że jego osobliwy talent przykuje uwagę jego wuja – człowieka, którego nie widywał praktycznie nigdy, bo – podobnie jak ojciec Kaia – ten ciągle był w rozjazdach lub pracował do późna. Te anomalie z biegiem czasu sprawiły także, że to Kai zainteresował się życiem mężczyzny, początkowo podejrzewając go o liczne zdrady ciotki, a finalnie odkrywając, że zamieszany jest on w organizację przestępczą. Należał do Triady – to sam mu przekazał, kiedy wezwał go na rozmowę, już wiedząc, że chłopak coś podejrzewa. Ich współpraca zaczęła się niewinnie, od zwykłego rozprowadzania prochów po ogólniaku, bo przecież Kai miał dar przekonywania. Później, z biegiem kolejnych lat, tylko dowiódł, że nadaje się do zadań o wiele bardziej wyrachowanych niż rozprowadzanie prochów po campusie. Miał żyłkę do interesów i był całkiem niezłym negocjatorem, czego dał dowód. Znajomość ludzkiej psychiki, ciągłe zgłębianie tego tematu, pozwalało mu wpływać na ludzi, a jednocześnie samemu nie padać ofiarą manipulacji.
Ukończył w międzyczasie studia z psychologii i ekonomii równolegle. Przy okazji umocnił swoją pozycję w Triadzie, zostając ich consigliere, czyli człowiekiem od interesów. Tym, który analizował umowy, który je negocjował, a gdy było trzeba – dawał sygnał do specyficznego rozwiązania takowego. Czuwał nad tym, by to Triada kantowała innych, a nie inni Triadę.
Przeprowadzka z Chin przyszła nagle. By zachować płynność interesów i uspokoić je w Seulu, organizacja oddelegowała go do Korei Południowej, by tam czuwał nad interesami, sadzając na wysokim stołku w filii jednej z chińskich korporacji, działających na terytorium całego świata.
Zmiana otoczenia przyszła mu z łatwością. Nauczony adaptacji, wsiąkania w otoczenie, odnalazł się dość szybko w nowej roli, przejmując stery i dowodzenie nad zespołem. Zdołał z powodzeniem zintegrować się i wypracować pewien autorytet w odłamie organizacji przestępczej, dalej funkcjonując na podobnym stanowisku jak w Chinach.
Zdziwieniem było, gdy pewnego dnia odebrała go ze szkoły siostra jego ojca. Ta sama, którą widywał bardzo rzadko, bo „nigdy jakoś nie było po drodze do spotkań rodzinnych”. Miał ledwie czternaście lat, kiedy przekazano mu, że jego rodzice zginęli w wypadku samochodowym. Ekspertyza biegłego miała wykazać, że obyło się bez udziału osób trzecich. I może gdyby wtedy wiedział, w jakim świecie obracał się jego ojciec, to zakwestionowałby to, ale w danym czasie był zbyt rozbity, aby zajmować się takimi sprawami. Sąd dość szybko przyznał opiekę nad nim ciotce, jako że była jego najbliższą rodziną i w dodatku zmotywowana, aby przyjąć sierotę pod swój dach. Czekała go przeprowadzka w inny rejon Chin i ciężka, jak na ten wiek, adaptacja do nowych warunków i środowiska. Miał problemy zaaklimatyzowaniem się, a niedawna tragedia wcale nie pomagała mu otworzyć się na ludzi i nowe znajomości. Czy mu to przeszkadzało? Nie, absolutnie. Wręcz przeciwnie. Szybko uświadomił sobie, że lubił być na uboczu i po prostu przyglądać się ludziom oraz temu, jak funkcjonują. Jakie problemy mieli, jakie słabości, co ich pobudzało a co dołowało. Był bardzo dobrym obserwatorem, a jeszcze lepszym w wyciąganiu wniosków. Potrafił analizować zachowania rówieśnikw, a wiedzę swoją pogłębiał poprzez czytanie artykułów i książek o psychologii. Ludzka psychika to coś, co go niezwykle fascynowało. A im więcej wiedział o ludziach, ich zwyczajach i o tym, jak funkcjonował umysł, tym – jak się okazywało – łatwiej potrafił wpływać na otoczenie. Sztukę manipulacji innymi dość prędko opanował i zaczął rozwijać.
Jak na nastolatka był całkiem bystry i z biegiem lat zdecydowanie przewyższający intelektem większość swoich rówieśników. Potrafił bardzo dobrze udawać osobę, która w danej chwili byłaby potrzebna. Nauczył się przybierać przeróżne maski, dzięki którym przekonywał otoczenie do siebie i szybko zaskarbiał sobie sympatię jak i zaufanie. Był lubiany, bo chciał być lubiany. Serią podstępów potrafił zostać dzieciakiem popularnym. Takim, z którym każdy chciał się kolegować. Potrafił wpływać na zachowania swoich znajomych, wyciskając z nich coraz więcej korzyści.
Sztukę manipulacji miał coraz lepiej opanowaną.
Nie spodziewał się, że jego osobliwy talent przykuje uwagę jego wuja – człowieka, którego nie widywał praktycznie nigdy, bo – podobnie jak ojciec Kaia – ten ciągle był w rozjazdach lub pracował do późna. Te anomalie z biegiem czasu sprawiły także, że to Kai zainteresował się życiem mężczyzny, początkowo podejrzewając go o liczne zdrady ciotki, a finalnie odkrywając, że zamieszany jest on w organizację przestępczą. Należał do Triady – to sam mu przekazał, kiedy wezwał go na rozmowę, już wiedząc, że chłopak coś podejrzewa. Ich współpraca zaczęła się niewinnie, od zwykłego rozprowadzania prochów po ogólniaku, bo przecież Kai miał dar przekonywania. Później, z biegiem kolejnych lat, tylko dowiódł, że nadaje się do zadań o wiele bardziej wyrachowanych niż rozprowadzanie prochów po campusie. Miał żyłkę do interesów i był całkiem niezłym negocjatorem, czego dał dowód. Znajomość ludzkiej psychiki, ciągłe zgłębianie tego tematu, pozwalało mu wpływać na ludzi, a jednocześnie samemu nie padać ofiarą manipulacji.
Ukończył w międzyczasie studia z psychologii i ekonomii równolegle. Przy okazji umocnił swoją pozycję w Triadzie, zostając ich consigliere, czyli człowiekiem od interesów. Tym, który analizował umowy, który je negocjował, a gdy było trzeba – dawał sygnał do specyficznego rozwiązania takowego. Czuwał nad tym, by to Triada kantowała innych, a nie inni Triadę.
Przeprowadzka z Chin przyszła nagle. By zachować płynność interesów i uspokoić je w Seulu, organizacja oddelegowała go do Korei Południowej, by tam czuwał nad interesami, sadzając na wysokim stołku w filii jednej z chińskich korporacji, działających na terytorium całego świata.
Zmiana otoczenia przyszła mu z łatwością. Nauczony adaptacji, wsiąkania w otoczenie, odnalazł się dość szybko w nowej roli, przejmując stery i dowodzenie nad zespołem. Zdołał z powodzeniem zintegrować się i wypracować pewien autorytet w odłamie organizacji przestępczej, dalej funkcjonując na podobnym stanowisku jak w Chinach.
